Cadier en Keer 3

Afgelopen maandag heeft er in Cadier en Keer een vergadering plaats gevonden. De vormingscommissie is deze dag bijeengekomen om onze plaatsing door te spreken. Alex en Maureen gaan waarschijnlijk naar Kenia, erg spannend voor hen, omdat er weinig bekend is over wat zij daar kunnen doen. Pionieren, in de stad Lodwar, spannend maar ze hebben er veel zin in. Theo gaat naar Ghana, naar het Hope for Life project. Er wordt buiten de stad een bakkerij opgezet waar hij in het hospitality home komt te werken. Ook spannend voor Theo, daar hij helemaal geen ervaring heeft met gehandicapten. Ja en waar komt Colinda terecht? Mijn toekomstige werkplek zal zijn... Het Liberiaanse vluchtelingenkamp Buduburam in Ghana. Wat kan ik er verwachten, wat kan ik er doen? NGO for Kids is project for kids. Is om aandacht te vragen voor de situatie van kind-arbeiders (kruiers) in het kamp. Dagelijks worden er jongeren begeleid en ondersteunt (financieel), die een outcast groep vormen en er slecht aan toe waren. Naast deze groep kind-arbeiders kwamen ze in contact met 7 jongeren die er verwaarloosd uitzagen en drugs gebruiken. Deze jongeren konden geen werkzaamheden verrichten omdat hun conditie erg verzwakt was, het bleken kind soldaten te zijn geweest. Deze jongeren hadden één wens, ze willen graag naar school. Door rondzendbrieven hebben ze sponsors gevonden die deze jongeren financieel ondersteunen om naar school te gaan. De twee missionarissen, die werkzaam zijn in het kamp, zijn aanspreekpunt voor de vele vluchtelingen uit het kamp. Zij proberen de hulpvragen te beantwoorden, vragen om voedsel, schoolgeld, medicijnen, transport naar een ziekenhuis, bijdrage voor begrafenis of voor noodgevallen. Vaak bezoeken ze de mensen thuis, om een beeld te krijgen van de situatie van de hulpvrager.  Ook hebben ze ruim een jaar een groep van acht farmers begeleid in het opzetten van een collectieve farm. Ze hebben één jaar lang twee keer per maand jonge Liberiaanse vrouwen bezocht, die in een nachtclub in Accra, als prostituees werkzaam zijn. Ze hebben een computer klas en een naaiatelier opgezet. Er is een school sponsorprogramma voor de kind arbeiders. Er worden kinderen voorgedragen die in aanmerking komen voor het sponsor programma, en contacten onderhouden met de ouders, kinderen en de school. Ze zijn verantwoordelijk voor het schoolgeld en de aanschaf voor de school benodigdheden (uniform, schriften en pennen). Er worden intake gesprekken gehouden met vluchtelingen die een hulpvraag hebben, en dien huisbezoeken om een goed beeld te krijgen van de situatie. Óók zijn ze bezig met reactivering en eventueel bijscholing van ouders en verzorgers. Ze zijn geruime tijd bezocht door zieke mensen omdat de enige betaalbare kliniek in het kamp gesloten was. Veel zieken moesten doorverwezen worden naar ziekenhuizen, zij zorgden dan ook voor het vervoer. Gelukkig is de kliniek weer open, er werken waar zeven health werkers werkzaam zijn, nu kunnen de patiënten doorverwezen worden naar de kliniek. Hierdoor isceen hele last van hun schouders af gevallen. In januari komt er waarschijnlijk een Franse dokter en zijn gezin, SMA lekenmissionaissen, in het kamp wonen en werken. Ze hebben hecht contact opgebouwd met zes jongens 17-24 jaar en een meisje van 16jaar, die getraumatiseerd zijn, als outcast behandeld werden en onder beroerde omstandigheden leefden. Zij proberen hen een veilige plek te bieden, waar naar ze geluisterd wordt en waar ze bijles krijgen. Alleenstaande moeders met kinderen, ze hebben zo'n 60 vrouwen op weg geholpen met een handeltje. Drie zijn niet in staat geweest om hun handel overeind te houden, maar de andere 57 hebben nog steeds hun business. Honderdvijftig vrouwen hebben naailes gevolgd, de meeste van hen kunnen nu de kinderen of hen zelf voorzien van kleding. Al met al een werkplek waar ik als missionaris zeker wel een plekje in kan gaan vinden. Het lijkt me wel een intensieve werkplek, maar ik vind het zeker een uitdaging om me te verdiepen in het leven van Liberiaanse vluchtelingen. Het lijkt me een verrijking van mijn leven om hier te mogen werken en leven. Ik hoop dat ik jullie een indruk hen gegeven van mijn toekomstige werkplek.  Jullie kunnen begrijpen dat ik het ontzettend spannend vind, maar het is fijn om te weten waar ik naar toe ga. Alle lesstof die ik nu krijg kan ik koppelen aan het kamp Buduburam. Nu kan ik me alvast inlezen en informatie vergaren bij Chris van Opzeeland.