Dag 16

Woensdag 3 april Het is hier oud en vervallen maar het ziet er knus uit. Ik maak me klaar voor een nieuwe dag die start met yoghurt en musli, deze heeft Wilma zelf gemaakt. Ja als je hier lang genoeg zit, kun je echt alles zelf maken. We gaan naar Biswa 1, een ontzettend primitief dorp. Wilma heeft een afspraak met de vrouwen uit het dorp. Zij is bezig in verschillende dorpen om samen te werken met de vrouwen. In Biswa1 verzamelen zich in eerste instantie tien vrouwen en heel veel kinderen, ze starten met een Lied, dat ontzettend afrikaans klinkt, zoals ik me dat allemaal had voorgesteld. Het lied gaat over dat het fijn is om te leren en goed is om te werken. Dit is zo gaaf om mee te maken! We wachten en de groep wordt steeds groter zo'n 30 vrouwen hebben zich verzameld. Zij willen leren om zeep te maken, om de kleding maar ook zichzelf te wassen. Deze zeep kunnen zij  zelf gebuiken, maar ook in de stad verkopen. De zeepmaken is mislukt, zij hebben iets verkeerd gedaan in het proces met de olie. Frank, een Ghanees die een jaar in Nederland, in Deventer in de Tjoenerstraat heeft gewoond geeft voorlichting en hij begint met de vraag waarom de kinderen niet in school zijn? Hier is een missie school, die is gratis. Hij maakt de vrouwen en de kinderen duidelijk dat onderwijs noodzakelijk is om verder te komen in het leven. Dan laten de vrouwen de zeep zien en legt Frank uit waar het fout is gegaan in het proces. Ze proberen, met behulp van Wilma, van de mislukte zeep nog iets te maken. Wilma spreekt met de vrouwen af, als zij het hele zeepmaak proces willen leren, zij daar een keer moet overnachten, om het hele proces te doorlopen.  Het us geweldig om op zo'n manier aan het werk te zijn, ontzettend primitief en basaal. Maar dit heeft zeker wel iets. In het volgende dorp (moslim dorp) gaan we eerst naar de chief, een man die wijze raad geeft aan de dorpelingen. Vandaag komen maar een paar vrouwen, die het over hun project willen hebben. Deze groep vrouwen wil geld sparen, waarvoor weten ze nog niet. Hier moeten ze over na denken, en dat bespreken ze als de hele groep bij elkaar is. Veel vrouwen van deze groep zijn naar een naam ceremonie verderop in het dorp. 

Naam ceremonie; Kinderen krijgen pas na acht dagen een naam. Dan zijn de kinderen, volgens de traditie hier, levensvatbaar.  Tot die tijd dragen zij de naam van de dag waarop zij  geboren zijn. Elke dag heeft een eigen naam voor een vrouw en voor de man. Ik ben vrijdag geboren, vrouw is dan Afua en de man heet Kofi.

Het Afram Plains Woman project North Asianti region Ghana is een project waar ik mezelf wel zie werken, maar niet alleen.  Theo heeft heel duidelijk aangegeven dat hij Babaso niet ziet zitten. Arthur? An? Je kunt hier op simpele manieren heel veel doen. En het ziet er geweldig uit, primitief en de natuur is prachtig mooi. Wim ging vandaag naar een school waar hij met de gemeenschap zou praten over teak-bomen en de aanplanting ervan. Dat deze bomen geld opleveren, maar ook dat bomen erg belangrijk zijn.  Maar de community was niet bijeen gekomen, dus heeft Frank de toespraak over bomen aan de kinderen verteld. Als ze iets willen vragen of zeggen, moeten ze hun vinger opsteken en naast de bank gaan staan. Als je een klaslokaal binnen loopt zeggen de kinderen in koor Hello how are you? Wim is bezig met het aanplanten van bomen en wil graag meer doen in de scholen.  Zo'n bezoek dag is ontzettend leuk, maar ik ben nu wel moe en heb honger. Dus ik vind het wel even genoeg. Als we na een lange hobbelige weg eindelijk thuis zijn, eten we wat. Na het eten gaan we naar Ejura, een klein stadje vlakbij Babaso. We gaan boodschappen doen op de markt, hier liggen ontzettend veel yam. We gaan nog even bij Aby langs ( een vrouw waar Wilma projecten meedraait), zij is ziek, waarschijnlijk malaria. Er is een ongeluk geweest waar een man zijn scheenbeen heeft gebroken, het bot stak eruit, deze hebben ze terug gedrukt en in de wond bladeren en kruiden gestopt. Daarna het been gefixeerd op een plankje, heel vernuftig maar het lijkt erg infectie gevoelig. Een jonge jongen, ook betrokken bij het ongeval, kon zijn arm niet bewegen. Ze zijn niet naar het ziekenhuis gebracht, maar werden geholpen door een herbalist. Frank vertelde dat de herbalist vaak meer verstand hebben van ziekte dan in het ziekenhuis.