Zevende dag

Dinsdag 26 maart, om 08:00uur lopen PP en ik naar CAS, het is nu al erg warm. PP pakt tekenspullen zodat ik met enkele kinderen kan tekenen, tot Joseph komt. We gaan naar een grote weg waar we een lift krijgen van een vrouw die ons richting de Railway brengt. Voor mijn gevoel ligt de Railway aande andere kant van de stad, we zijn erg lang onderweg.  Hier gaan we de kinderen ontmoeten. De zon brand enorm en ik ben mijn pet en zonnebrand vergeten dus dit wordt lijden. De Railway is een een moeilijk te omschrijven omgeving, overal ligt troep, een enorme puinhoop er is een soort markt en het ziet er aftands uit, een trieste omgeving. Als Joseph en ik er gaan staan met de kaartjes, staan er in mum van tijd zo'n 30 kinderen om ons heen. Natuurlijk nieuwsgierig naar een blanke vrouw met allemaal oorringen in haar oor. Of omdat we iets weg te geven hebben, ze zijn erg hebberig naar de kaartjes die we bij ons hebben.  Maar zeker ook erg geïnteresseerd in het verhaal van Joseph.  Dit veldwerk is tegek, we hebben zo'n anderhalf uur met de kinderen gepraat echt gaaf. Opvallend was dat de meisjes naar mij toe kwamen en mij van alles vroegen, het gevoel van meiden onder elkaar. Dit was ontzettend mooi, zo mooi dat ik er emotioneel van werd. Ik ben verkocht, ben verliefd op dit werk, dit is voor mij missionairewerk. Na zo'n anderhalf uur lopen we richting de markt, Joseph wil daar iemand opzoeken om mee te praten.  We regelen een Trotro (busje) terug naar CAS.  Bij CAS zijn vandaag erg veel kinderen, ik word helemaal blij, wat een geweldig project. Samen met PP ga ik naar het centrum, we stappen achter in de pickup van broeder Jos van Dinther, met de kinderen om van CAS (Mamprobi) naar het centrum te gaan. De kinderen springen uit de laadbak als we bij James town zijn, het oude gedeelte van Accra, wij rijden verder naar het nieuwe gedeelte. Bij flashphoto kijken we of mijn camera het weer doet en ja deze doet het weer omdat er nieuwe batterijen in zijn gedaan. Ik voel dat ik hier wel heel gelukkig van wordt. PP en ik gaan naar Paloma om wat te drinken en te eten, voor dat ik naar Alice haar werk ga. Ik had Alice gevraagd of ik ook bij haar werk mag komen kijken, zij werkt in het ziekenhuis (Korlebu). Maar PP en ik dronken veel te veel en hadden het zo gezellig dat de tijd voorbij vloog en wij dus te laat voor het ziekenhuis waren, Alice was allang thuis. Dikke pret en een goed gevoel bracht ons thuis. Rond 21:30uur ga ik naar bed en probeer nog wat te schrijven, maar merk dat ik teveel Star bier heb gehad.